Vanavond een bekende 'Ridder' aan tafel gehad bij Hotel Wesseling.
Een ridder met 'Jonkvrouw', een charmante dame die mede neerstreek in het Dwingeloose.
Ik houd van dit soort mensen, uitermate belangrijk voor de horeca sector, maar gewoon in doen en laten, prive zichzelf kunnen zijn. Menig brigade zou staan te trillen, maar hier niet, bij ons, zo zijn wij niet.
Frappant, binnen het amicale kwam de zorg ook nog even aan bod en dan sta ik met mijn gesprekspartner op hetzelfde spoor, waarbij hij aangaf: waarom staat er niemand te schreeuwen om veranderingen binnen bereidingen te kunnen verkrijgen.
Dit vind ik interessant, de mensen die het niet voor elkaar krijgen binnen de 'zorg' hebben een concrete inspiratie nodig.
Dit houdt dus in dat Sjaak Jobse, meesterkok, water naar de zee heeft gedragen in al die jaren, hij heeft nooit de ultieme medewerking verkregen deze materie te kunnen ontplooien door de beleidsbepalende instanties die beleving van bereiding niet als prioriteit hadden en, hoe wordt de horeca binnen de zorg nu dan echt geinfiltreerd, of dus niet!
Hoe verkrijg je de beleving op het bord binnen de zorg?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten