Hoe de vork in de steel zit...

Ik ben nu een paar dagen operationeel bij Hotel Wolvega-Heerenveen en dat voelt vreemd, niet meer dan logisch natuurlijk.... maar toch..... 

Ik voel mij soms als een blinde 'chef', adviseur binnen deze keuken, als een vreemde eend in de bijt maar ook dat is niet meer dan logisch hoor ik dan..... van bevriende collegae..... maar toch... je moet een bedrijf willen ervaren vanuit de basis om later te kunnen overtuigen denk ik dan maar. Een ding weet ik wel.... alles wat hier wordt gedaan is met beleid en staat in het teken van het 'gastvriendelijk' willen zijn.... en daar zijn 'wij' goed in...... niet jezelf op een voetstuk willen plaatsen maar de gast....... en dat wil de gast..... te gast willen zijn, met niet egocentrisch denkende brigades......die de wijsheid in pacht denken te hebben........ wat een opluchting...

Niet kijken naar een michelin of een Albert Hein, maar gewoon 'eenvoudig' je ding doen, met een 'no noncense' mentaliteit........
Alle gerechten worden a la minute bereid.... en geserveerd... .. ja, dan heb je mensen nodig.. en vandaar ook dat ik mij soms meerdere keren voorstelde aan dezelfde persoon, ook niet zo verwonderlijk als je een kleine twintig mensen binnen de keuken hebt en ongeveer tweeënvijftig in de bediening...
Binnen de horeca en de maatschappij is het een hoop 'poeha', maar waar wordt veel gegeten en waar worden de boodschappen gehaald.....wees eens eerlijk.....

En weet u, ik woon vlak bij de Lidl en daar is het altijd druk en winkels als de Albert Hein hebben een drempeltje evenals  vele 'poeha' restaurants....dus.....mensen...... denk eens na.... dat doe ik ook en ik weet nu wel dat Hotel Wolvega is als een 'Lidl' met de allure van een Albert Hein..... en daarom is het druk... heel druk.....
Wees eens eerlijk......... waar halen de meeste mensen hun boodschappen en waar schuiven zij het liefst aan tafel........ daar waar de kwaliteiten goed zijn tegen een billijke prijs.....