vrijdag 5 december 2014

Afscheid van de grondlegster.... van #hetgeenwenudoen

Afgelopen nacht en de ochtend waren.... anders dan dan anders.... we werden geroepen om afscheid te nemen van iemand waarvan wij hielden. Een 'moeder' des cuisine die ons in aanraking bracht met de lekkerste rundvlees salades, de meest eenvoudige spaghetti die door een paar simpele verrijkringen haar weerga niet kende, ons liet proeven van de zelf gevangen snoekbaarzen die 'gewoon' ter olie gingen en meer, veel meer, de gieser wildeman die stond te pruttelen op een petroleumstel, de ingelegde snijbonen die der ter pot stonden binnen de kelder met een plankje en een schonen doek.... 

Mijn broer en ik proefden de stroganoffsaus voor het eerst thuis.... leerden over gastvrijheid, over het belangrijk zijn van een goed gevulde koelkast... over mensen iets willen aanbieden, over veel.... binnen ons huis...

Ons thuishonk.... toen we nog kinderen waren en later pubers... was als een zoete inval, voor vrienden en kennissen.... inderdaad was er altijd veel te proeven, ook uit de grote kelder waar de wijnen lagen te rijpen.... en waar wij als 'toekomstig horecamedewerkers' vaak stiekem, veel hebben van hebben geproefd....

Nimmer heb ik en ook mijn broer niet op het aanrecht gezeten om te kijken hoe er thuis gekookt werd, wij waren jongens die hutten bouwden en later paling rookten, maar toch kochten we in de perioden als jullie van huis waren de beste tournedos bij de slager, al was het alleen maar om de stroganoffsaus van ons moeder na te kunnen maken...

Natuurlijk betekende onze moeder veel meer voor ons dan ik nu beschrijf.... maar het is toch frappant dat mijn broer en ik nog altijd een potje koken binnen de keukens....

Het is goed zo... 't is zo beter dan wat het was, we hebben er vrede mee.... dat jij bent gaan rusten...
Mocht ik ooit met Wicher iets beginnen dan wordt dat een 'cuisine pur simple'... gewoon lekker, zonder rommel en interessantjes op het bord.... en we zullen gastvrij zijn..het zal er gezellig zijn, rijk hoeven we niet te worden, we zijn al rijk..echter wel...met goedgevulde koelingen en kelders....en er zal 'huzarensalade' op de kaart staan... de echte.. maar ook gerookte paling... vanuit de ton...

Welterusten ma.....  voor eeuwig...





Geen opmerkingen:

Een reactie posten