Vanmiddag tijdens de 'pauze' en dan mag ik altijd graag even achter het Hotel zitten... kwam Gino da Deppo, de leverancier van Italiaanse delicatessen even langs.... samen met zijn vrouw Hilda vervoeren en leveren zij de meest 'intieme' lekkernijen... die ons bloed sneller doen stromen.... maar willen wij Nederlanders dit ook.... willen wij 'eten' echt beleven..... of moet alles snel en mag het niet te veel kosten....
Vaak ben ik jaloers op de Fransen en Italianen.... die een heel andere kijk hebben op het consumeren van voeding.... wij Nederlanders doen wel 'stoer' mee..... maar helaas.... wij hebben het te druk en voeding moet gemaksvoeding zijn.... wij willen alleen maar snel..... en deze karaktereigenschap.... is weliswaar haast niet te hervormen... Ooit... een lange tijd geleden hielp ik een Franse chef.... die aan het verhuizen was.... en te midden van de 'verhuizingsperikelen'..... werden er gewoon zes gangen gekookt.... op een heel relaxte manier... en dat past totaal niet bij ons...... wij willen eerst alles afmaken.... en wel zo snel mogelijk.... en wat wij dan eten maakt niet uit..... 'gewoon even snel'..... en daarom ben ik wel eens jaloers..... maar vanavond niet...... Gino wilde dat ik dit stukje bacon wilde beleven......
Een mooi stukje bacon.... authentiek verwerkt.... en met respect behandelt.... en dat heb ik ook gedaan....
Gewoon de pan laten laten glimmen... de dun gesneden plakjes bacon erin.... en dan een eitje van de eigen kippen......gewoon met een sneetje 'kloosterbrood'..... en dan is een hemelse beleving.....
Wij Nederlanders zouden dit een uitsmijter noemen.... maar dit is geen uitsmijter... dit is een plakje kloosterbrood met 'Pancetta Coccau Stesa Affumicata en een lopend eitje.... hoe verschrikkelijk eenvoudig kan genieten zijn....... mits je respect hebt voor de producten en de tijd kunt vinden om te genieten..... bedankt Gino.... en natuurlijk Hilda.... verrukkelijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten