Interessante materie, waarbij ik mijn opinie moet bijstellen. Ik heb de instellingswereld soms verkeerd beoordeeld. Het probleem van de instellingen is de terugkerende kwantiteit en het missen van een 'drive' die motivatie moet veroorzaken onder medewerkers.
Eigenlijk zou iedere medewerker binnen productieprocessen van de hoed en de rand moeten weten. Demotivatie tegen gaan doormiddel van opsieren werkruimten, bijvoorbeeld de gekleurde tegeltjes aan de wand die je overal ziet verschijnen is niet de juiste keuze, ook niet het kiezen van de juiste muziek kan het 'doen van' geestdodende processen op de langere termijn veraangenamen.
Vanwaar deze bijstelling: ik betrap mijzelf op automatismen, terwijl ik ambachtelijk ben ingesteld doen de grote te produceren hoeveelheden mij soms verslappen aangaande kwaliteit.
Vanwaar deze bijstelling: ik betrap mijzelf op automatismen, terwijl ik ambachtelijk ben ingesteld doen de grote te produceren hoeveelheden mij soms verslappen aangaande kwaliteit.
Nu ben ik gedisciplineerd genoeg om mijzelf bij te stellen, maar wat als een niet vakidioot deze hoeveelheden produceert?
Iemand 400 sukadelappen laten aanbakken lijkt veel, maar binnen sommige instellingen gaat het per 1500, ik vind 400 al veel.
Je moet mensen 'trots' maken, 'trots' op wat zij doen en binnen productielijnen waar grote hoeveelheden worden bereidt moeten medewerkers 'ontsnappingsmogelijkheden' hebben.
Waarom ik dit blog? Wel vandaag stond ondermeer één van de afwashulpen binnen de centrale keuken en die vroeg of hij een foto mocht maken van de bonbons die hij had gemaakt(honderden) en dat heet: trots zijn op en daar houd ik van, ik denk dat de generatie koks die eraan zitten te komen hier een voorbeeld aan kunnen nemen, zo niet dan nemen wij alleen nog afwashulpen aan en doe ik persoonlijk de afwas, heerlijk want ik probeer overal een 'drive' in te zien, U ook?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten