Afgelopen woensdag gaven we een kleine demo wat betreft het maken van een originele apfelstrudel.... dus geen bladerdeeg maar een flinterdun deeg wat ter laken getrokken wordt. Iedereen is dan verbaasd hoe zo'n klein bolletje deeg tot een groot ''vlies' wordt getrokken...
Zo'n vijfentwintig jaar geleden mocht ik voor mijn strudel een eerste prijs in ontvangst nemen binnen een patisserie wedstrijd in Nijmegen. Meneer Fagel vroeg mij toen of ik dat toentertijd had geleerd in Oostenrijk, nee was mijn antwoord, ik had er alleen over gelezen en er was er maar één die de echte maakte...
Altijd heb ik de receptuur gebruikt van meneer 'Hannes Ehrenreiter' van Vienna Interconti waarover ik las in de jaren 1985, de eenvoudige maar delicate structuur van zijn receptuur werkt, mits je met gevoel voor de ingrediënten omgaat. De inhoud van de strudel is een persoonlijke...
Onvoorstelbaar, een deegje met als basis 300 gram bloem, iets olie, een dooier, wat water een snufje zout. Heeft een rekbaarheid van.... het is gewoon mooi om te strudelen en zoals gezegd, de inhoud is persoonlijk, maar het pantser is de kunde.... en het maken geeft beleving... aan tafel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten