Een paar jaar geleden verliet ik het mooie Dwingeloo... Hotel Wesseling om anders te gaan, om nieuwe mensen te ontmoeten en gewoon ter verfrissing. Moeilijk was dat, want we hadden gezamenlijk veel opgebouwd.... maar het was nodig... nodig binnen mijn leven.
Terwijl Hotel Wesseling een heel goede werkgever was en is, kan er zo'n moment komen, dus we namen afscheid... op de juiste manier, want afscheid nemen kan pijn doen, maar je moet nimmer schepen achter je verbranden.
Mijn nieuwe avonturen daarna hebben mij rijker gemaakt.... maar ik had altijd maar één gedachte, binnen de aankomende jaren wil ik de balans tussen werk en privé meer evenwichtig maken... en dat is moeilijk binnen de horeca, omdat ik een 'zeer gedreven mannetje ben, vanuit natuur, binnen establishmenten' vandaar dat ik samen met mijn broer ging zoeken naar iets voor onszelf, vele panden hebben we bekeken...
Mijn broer wilde ook anders... terwijl ook hij oud had kunnen worden binnen het Gieterse moest er iets anders gaan gebeuren... Negentien jaar op weg naar Giethoorn is hij geweest, negentien jaar als chef... als ondernemer.... en dan... dan... geef je te kennen dat je gaat.
Restaurant De Rietstulp is een bloeiend bedrijf net zoals Hotel Wesseling, maar toch wil je dan gaan..... maar dat hoort bij de horeca... en de horeca kan dit ook opvangen.
Horecabedrijven van deze tijd kennen geen 'onmisbare' leidinggevenden want anders loopt een bedrijf risico's en dat wil je als ondernemer niet...
Binnen 2016 werken we samen... binnen Paasloo... want restaurant Het Binnenhof groeit uit haar voegen... park de Weerribben heeft vele activiteiten te bieden maar ook een heel goede keuken... en dat hebben we gemerkt dit jaar....
Natuurlijk nemen de horeca-exploitanten van de parken een niet gering risico.... maar we kennen elkaar... dus gaan we voor véél meer....
En wat we achter ons laten.... laten we nimmer echt achter....de netwerken blijven altijd draaien... ook voor hun waarvan we afscheid nemen en wie zijn wij..heel gewoon net als u...
Kunnen we verdomme weer eens een echt potje glace de viande opzetten, ik kijk er naar uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten