ooit stond ik zomaar als 'broekie' tussen de groten te koken... 't was toen jaren geleden in Rosmalen... Ad Jansen had mij erin gesluist met een smoes... de zilveren garde, tussen Huub Biro, Michel Lambermon, johan van Groeninge etc. 'k had het zweet in de nek staan, maar het gelukte om het menu te serveren...
Zonder een prijs, maar ik had mijn ding gedaan en ik sprak met de toppers over het koken... toendertijd mensen als Cas Spijkers... en met meer van deze heerschappen... zoals Harry Moerenburg (de paté-specialist)....
Ik leerde veel.... heel veel en het koken onder toeziend oog gaf een kick... vanuit Zeeland meedoen binnen Zuidlaren (aan de koude klassen) was een treffer.... mise en place maken binnen Rockanje... afwerken binnen de Blesse en dan naar Zuidlaren om het ten toon te stellen....
vanaf toen zaten we altijd in de prijzen en dan kom je in een boost.... we kookten overal en waar maar iets te behalen viel.... de prijzen interesseerden me niet....
Ik wilde gewoon koken en laten zien at we konden binnen een 'klein bedrijf'.... velen hoorden van Hotel Wesseling...
Binnen deze jaren kreeg ik ook de persprijs van de Culinaire Saisonnier... en dat was groots... diverse pagina's binnen het magazine en daarnaast ook heel veel...
Norbert bestempelde mij als iemand die rijp was voor de psychiatrie na het interview... en ik was blij dat het interview voorbij was.... 'ik was te bescheiden'...
'k weet nog dat we een weekend bij een truffelrestaurant kregen aangeboden.... door Norbert en Carine.... maar helaas, 'k was te druk met het werk.... (niet te geloven eigenlijk)
Nu jaren later kan ik er nog van genieten... intens van genieten.... maar soms valt het mij nu zwaar... maar ik heb er wel en vriendschap aan over gehouden... die weet over hoe ik in elkaar steek...
De Bocuse do'r is natuurlijk heel interessant voor sponsoren... maar ieder weldenkend mens wist dat één van de noordelijke landen ging winnen... dit heeft niets met koken te maken....
Assen moet de geschiedenis behouden vanuit Zuidlaren.... de beleving het gevoel, de koude schotels..... opkomend talent... talent....behouden....
Maar binnen tweeduizend zestien.... moet er een frisse wind waaien..
.
We moeten anders.... EvenTT Culinair was een aangever aangaande innovatie .... maar we moeten oppassen dat de kopieën niet beter worden...
We ontmoeten elkaar opnieuw binnen Assen... maar denk met ons mee en vooral #Outofthebox #EvenTTCulinair
Kookwedstrijden zijn er mede voor de bezoekers van een beurs... en voor alle vakgenoten die elkaar even willen ontmoeten naast de arena.... maar wees bewust van de origine....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten