Vorige week maakte ik een aller aardigst tafereeltje mee... iemand wilde namelijk kok worden. Daar wij hier en daar nog wel enige vacatures hadden openstaan voor diverse werkzaamheden, is het een komen en gaan van jonge mensen die een job zoeken, natuurlijk hoofdzakelijk voor de vakantieperioden.
Maar soms wordt je verrast, zomaar op de fiets zo'n twintig kilometer trappen door weer en wind om te komen vragen of er werk is... want ik wil kok worden.
Deze jongeman wil geen vakantiewerk... maar wil enkel kok worden...
En dan wordt ik vrolijk van.... want er zijn namelijk geen koks meer te vinden, als ik al die geluiden om mij heen hoor, er zijn geen koks meer, ze blijken schaars... en dan bedoel ik koks, geen cocks...
Als zo'n jong mensje kok wil worden en hij mag bij ons komen 'werken' dan gaat dit energie kosten en dat is een energie waar ik van houd.... 'k wilde namelijk zelf vroeger ook kok worden en dat is enigszins gelukt... door de mensen die mij ooit begeleiden.... nimmer ben ik dat vergeten... en altijd blijf ik dankbaar....
Ik wil kok worden...dat wilde ik ook...dus je wordt belevend kok.... vanuit de basis.. welkom...
Zoeken naar heeft geen zin.... de echten kloppen aan... want die willen... een basis...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten