Iedereen heeft zo z'n ding, de één spaart horloges, een ander postzegels.... en ook ik was ooit een verzamelaar.... geen grote maar een kleine... ik had een visie en een gevoel... wilde ik ooit echt willen kunnen koken.... dan moest dat met een Falk pan....
Echter, deze pannen kosten toen nogal iets, vandaar dat ik er een paar per jaar kocht.... ik sleepte ze overal mee naar toe, alle a la minute wedstrijden kookte ik met deze pannen... gewoon voor mijn eigen beleving.... de vorm, vooral de conische vorm van de sauspannen deed mijn bloed sneller stromen.....
En dan ineens gingen zij ter kelder... de wedstrijden waren 'gekookt' en voor een praktisch dagelijks huishoudelijk gebruik zijn de pannen te zwaar om te gebruiken... vernam ik van Jol.... Echter nu het 'buitenkeukentje' in de afrondingsfase zit heb ik tijd om te poetsen, de Falkjes zijn 'ontkelderd' en krijgen een ouderwetse 'brasso-beurt' en dat geeft voldoening....
Poetsen kan een heel relativerende werking hebben.... dus ik poets mij suf.... maar met resultaat... deze zomer kunnen we koken binnen de externe keuken met de 'echte' pannen... de pannen van 'toen'.... mijn pannen... belangrijk.. natuurlijk niet...of toch wel...
Als het poetsen het resultaat oplevert... aangaande wat je voor ogen hebt.... dan wil ik blijven poetsen... en dan, dan gaan we koken.... gewoon koken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten