vrijdag 3 juni 2011

#Amsterdam....en een frietje #VleminckX

Vanmiddag even op en neer naar Amsterdam, even een familiebezoekje. En het mooie hiervan is dat we dan ook een gelijk een goede gids hebben binnen de stad Amsterdam en nog mooier is dat Richard, 'de vriend' van Ilse, een management functie heeft bij twee kroegen aan het Leidseplein Dus eerst even lekker chillen op het terras en dat is heerlijk relaxen, door alleen maar te kijken naar al die 'types' die daar rondlopen..............maar toch nog maar even het 'echte' centrum induiken en dan plots krijg je trek.........en dan is het mooi als je iemand bij je hebt die de stad ook echt kent... :)


En zo kwamen we terecht in een 'onooglijk' steegje waar (de kinderen hadden zin in een frietje) de beste friet van Amsterdam wordt gebakken, in de 'voetboogsteeg', een steegje wat je normaliter niet snel inloopt. En daar zit het 'frietzaakje' waar volgens velen de beste friet van Amsterdam wordt gebakken, de beste friet en niets anders dan dat, alleen maar friet en daarnaast een negental binnenlandse sauzen en een negental buitenlandse sauzen. Verder kun je er nog frisdrank krijgen, maar meer ook niet. We moesten in de rij staan, logisch want er wordt a la minute gebakken en als 'iets' op is wordt er opnieuw gebakken. Hier geldt de wet van de eigenaar, hij bakt aan de hand van zijn capaciteit en als dit op is moet je wachten....en daar had niemand moeite mee.....


Als iets goed is komen de mensen terug en dan maakt het niet uit als de keuze beperkt is, uitblinken met alleen één enkel 'ding' kan dus ook. Misschien een leerschool voor ons als koks, als horecabedrijven. Uniek zijn met een 'iets' en dat beschermen...............

Het frietje in papieren puntzak was aangenaam en met 'houten vorkje' compleet. Ook dit is horeca, niet vergelijkbaar met wat wij doen, maar wel uniek en de uitbaters van deze 'friture' zijn ook trots op wat zij doen want de krantenartikelen over hun 'friture' hingen ter raam. Of we nu een coquille sauteren, een kreeft koken of een friet bakken maakt niet uit, alles wat we doen moet met beleving en als de 'gasten', mensen terugkomen voor enkel het frietje zoals hier, dan neem ik mijn petje af, puur door de eenvoud en door te durven. Weer iets geleerd............ ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten