Doen koken is echt uniek en kookkunsten blijken niet te imiteren. Deze week heb ik dit opnieuw ervaren en dan bedoel ik niet dat de één beter kookt als de ander of vice versa, nee, ik bedoel dat zelfs een voor honderd procent op papier staande receptuur gemaakt door twee koks geen gelijk eindproduct brengt. Dat maakt ons vak juist zo interessant en ongrijpbaar!!!!!!!!
Deze week kwamen er opnieuw bestellingen binnen vanuit de streekproducten organisatie Drentsgoed die voor ons onder andere de soepen distribueert en nog een 'mega bestelling van een firma die onze langoustinesoep aan de man brengt, de langoustinesoep konden we in één keer produceren met beleving, maar hierdoor moest de mosterdsoep verdeelt worden over twee pannen en dit kwam goed uit want mijn 'rechter en eigenlijk ook linkerhand' Jan Ottema, neemt zich als souschef van Buitenshuys ook de 'warme bereidingen' tot zich. En dan praten we niet over de normale bereidingen binnen een mise en place. Enfin, twee pannen ter vuur, één receptuur en gewoon doen, uitkomst: verschillende resultaten, dit keer niet betreft smaak maar wel qua kleur van de mosterdsoep. Geen probleem want we hebben ze later gemengd en dat resultaat was verder goed. Maar dit is meer dan eens het bewijs dat er eigenlijk geen receptuur te schrijven is, de eindresultaten, ook al sta je naast elkaar zijn verschillend.
En daarom zijn koks, zoals ieder mens uniek in hun doen en laten maar vooral in het koken, met receptuur of zonder dat maakt geen 'donder' uit, geen enkele receptuur is daadwerkelijk na te doen laat staan te kopiëren en zo is ons ambacht, dat houdt ons uniek, mooi toch!!!!!!!!!!!!!Ps.
Ik ben blij dat er binnen de Horecava ook weer zo'n enorme tafel staat, waar je zomaar kunt aanschuiven en gewoon onder het genot van een 'watertje' even lekker kunt bijlullen, waar die tafel staat vertel ik niet, straks is er geen plaats meer....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten