dinsdag 17 augustus 2010

Internet

Internet, we kunnen niet meer zonder maar behoedt u, behoedt u voor de gevaren. Norbert Koreman gaf aan dat de 'aanwijzingsborden naar eetgelegenheden' soms enigszins verpaupert zijn en dat dit geen visitekaartje is voor desbetreffende bedrijven maar het verslonzen van Internet informatie is erger!
Wij gaan nog even 'chillen' (waarschijnlijk de juiste term van het nu) binnen een collega Hampshire Hotel. Dus wat doe ik, ik informeer mij via internet over alle faciliteiten en de menukaarten en wat blijkt er worden nog steeds asperges geserveerd. Dit soort informatie is waarschijnlijk niet juist, maar staat wel op Internet. Ook onze soms verouderde kaarten kom ik wel eens tegen op Internet, terwijl alles uiterst correct wordt bijgehouden. Hoe dit kan gebeuren: Internet werkt met unieke koppelingen, hierdoor ontstaan informatiestromen en deze informatiestroom is niet te controleren!
Conclusie:
Pak inderdaad een spons en poets het verwijzingsbord tot glimmen, maar bovenal weet hoe het Internet werkt:
  • Menukaarten alleen op eigen site.
  • Menu's alleen op eigen site.

Dus geen koppelingen meer met overkoepelende organisaties aangaande het verstrekken van periodieke informatie. Doe je dit wel dan is er 'no controle' en hierdoor kunnen wij dus morgen verse asperges eten bij dit Hotel. Ik attendeer nu op een flauwe manier van een gemis, betreffende kennis van de internetstromen maar dit komt ook bij ons voor, soms kom ik via de vele informatieve sites ineens een 'wildkaart' tegen binnen het zomerseizoen. Unieke informatie geven moet alleen op eigen site!!

Nu we het toch even hebben over Internet, dan ook nog even over de gesprekstof van leverancier naar klant en vice versa. Dat het hele Internetgebeuren een dubieus geheel vormt kan ik begrijpen, maar de termen van nu zijn de spijkers aan de doodskist van ondernemingen waarbij management alleen gestoeld is op imponeren. Nu weet ik gelukkig iets over oogopslag en het geven van handdrukken. Kijkt de mens naar linksboven tijdens een gesprek dan liegt hij, kijkt hij naar linksonder dan moet hij zoeken naar woorden, over deze 'bullshit' zijn tig boeken geschreven. Nu moeten we 'chillen', 'targets' behalen en houden we BKG's, bijzonder korte gesprekken, mensen zijn geen mensen meer maar pionnen.

Vandaag een groentenboer aan tafel die geen nieuwe Bildstar kan leveren omdat deze er nog niet zijn, hoe kan ik dan 'verdomme' wel werken met Bildstar, of wordt ik genaaid door de huidige leverancier, of de leveranciers aan tafel heeft geen kennis en hoe is het gesteld met mijn kennis?

Even kijken op internet en dan maar hopen dat ik een actuele site voor ogen krijg!! Ik weet wat Bildstar is dus hoef ik niet te kijken, maar U dan, de toekomstige generatie? Even kijken op Internet is een wassen neus aangaande relevante informatie, deze krijg je alleen 'eye to eye' en dan nog moet gesprekspartner je recht kunnen aankijken.

Fuck het Internet, of toch niet?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten