'k heb zowaar een klein kroegje geschapen achter ons huis onder de noemer buitenkeuken. Binnen deze buitenkeuken staat een zwarte dame die gevoed wordt met hout, als zij eenmaal gloeit dan is de ruimte heel aangenaam om te vertoeven.
Ik bemerk vaak dat de nieuwe generatie moeite heeft om een vuurtje te stoken, je sodemieterd wat hout binnen een kachel, aanmaakblokje erbij en klaar... er is vuur.. maar helaas, zo werkt het niet...
Punt A, je moet houden van een houtvuur, je moet weten van de droging, je moet weten over gedempt vuur en vuur met veel trek, kortom je moet weten.
En dat weten alleen hun die iets koesteren, een vuurtje binnen een open haard, een vuurtje binnen een palletkachel, je moet weten en houden van hetgeen je doet...
Vanavond heb ik het nog één keer voor gedaan, met liefde, hoe ga je met een houtkachel om en hoe kun je haar warm maken, soms wordt ik moe als er vanuit de mens, geen verdieping is aangaande technieken. Alles lijkt gemakkelijk voor komende generaties en zo denken ze ook.... en dat valt mij soms moeilijk...
Weet u, ik ben die oude lul die nog wel eens een vuurtje stookt, een palinkje rookt, mocht ik u ooit tegenkomen, let dan om lichaamstaal, geef een stevige hand en kijk de ander aan, doet u dit, dan zult u ooit een vuurtje leren stoken...gaan we leren van de mensheid... 'k wil de nieuwe generatie de hand schudden... laat de oude koeien en stieren maar grazen binnen aangegeven weiden....
Maar nimmer met snel...altijd met rust. en met beargumenteerde fundering....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten